Jak napisać skargę na urzędnika?
Wpadło nam w ręce pewne pismo. Z grudnia 2007 roku.
Jest to właściwie notka o tytule – Wniosek do prokuratora. Na pytanie: chciałbym nieprawidłowości z przetargu zgłosić do prokuratora, jako …. Obywatel. Ma Pan jakiś wzór lub zasady, jakie obowiązują?
Styl jak widać swawolny w owej korespondencji.
A oto odpowiedź. Warto nauczyć się jej na pamięć, gdyż mimo upływu lat posłowie nie zdążyli w tej sprawie zmienić prawa na swoją korzyść.
Może się przydać.
„Witam
Panie ….
Specjalnego wzoru nie ma, bo zawiadomienie o przestępstwie to w sumie nic skomplikowanego. ( Podkreślenie autora).
Najlepiej napisać je tak, żeby opis „sprawcy” w jak największym stopniu odpowiadał ustawowym znamionom przestępstwa. Czyli tak:
Trzeba zlokalizować przepis, pod który podpada dane zachowanie (np. art. 231 k.k.)
„Funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub niedopełniając obowiązków działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego”
2) Opisując przestępne działanie trzeba wykazać, że sprawca:
- jest funkcjonariuszem publicznym ( definicja funkcjonariusza znajduje się w art. 115 paragraf 13 k.k.)
- przekracza uprawnienia ( albo nie dopełnia jakiegoś obowiązku); trzeba napisać skąd takie uprawnienia do działania albo obowiązek wynika, i jaki sposób nastąpiło przekroczenie uprawnienia lub niedopełnienie obowiązku
- działanie na szkodę interesu publicznego (lub prywatnego): trzeba uzasadnić, dlaczego działanie sprawcy jest szkodliwe dla interesu publicznego (lub prywatnego); szkoda nie musi nastąpić, wystarczy, że jest realne zagrożenie jej wystąpienia.
W podobny sposób trzeba postąpić przy innych przestępstwach, więc zanim Pan napiszę to zawiadomienie to dobrze by było przejrzeć pod ty kątem przepisy k.k. W praktyce przydatne mogą być: art. 270 k.k., i inne z rozdziału dotyczącego przestępstw przeciwko mieniu (278-295 k.k., zwłaszcza oszustwo z art. 286 k.k., przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu (296-309 k.k. zwłaszcza: art. 305 k.k. – naruszenie interesów majątkowych właściciela mienia objętego przetargiem publicznym, art. 296 k.k., 296a – niegospodarność).
W przypadku tych przestępstw trzeba pisać zawiadomienie analogicznie, dokładnie każdy element przestępstwa (każde „znamię”) musi być odzwierciedlony w zachowaniu sprawcy. W art. 115 k.k. jest słowniczek gdzie sporo terminów prawnych jest zdefiniowanych, więc można tam zajrzeć.
W razie pytań proszę o maila.
Pozdrawiam….”
I to tyle. Proste? Teraz wystarczy „przespać” się z tematem, być może jutro będzie potrzebne.
Dlaczego podajemy ten „skrót prawniczy”? Jest dosyć istotny powód.
Każdy urząd zatrudnia za pieniądze podatników różnej maści radców czy prawników.
Wydawałoby się, że są zatrudniani w jednym celu. Prawidłowego funkcjonowania urzędu.
To jak sie okazuję potężna pomyłka. Realia pokazują, że owi nieszczęśni „prawnicy” w wielu przypadkach są wykorzystywani do własnych celów – czytaj prywatnych urzędników.
Ich praca polega zbyt często na specjalnej ochronie urzędników przed wścibskim okiem uczciwego obywatela. Szukania różnych kruczków prawnych, luk i interpretacji prawa na korzyść poszczególnych urzędników.
Do wielu z nich mamy pytanie: jak samopoczucie i co będzie, gdy przyjdzie czas i trzeba będzie spojrzeć na swoje życie? Czy będą mogli uczciwie i sumiennie powiedzieć – Tak, byłem człowiekiem przez duże „C”?
Bardzo wątpimy, aby wielu z ich dożyło takiego końca i szacunku płyty nagrobnej.
A co z naszym przyjacielem? Gdzieś zniknął w czeluściach warszawskich budynkach administracji państwowej. Ponoć jak fama głosi, chciałby zostać sędzią. Czy nim zostanie? Kilkuletnia znajomość z nim wskazuje, że uda mu się. Jakim będzie? Miejmy nadzieję, że nie zapomni spotkań, naszego wsparcia i znajdzie u wielu rodaków wielki szacunek i dozgonna wdzięczność.
Czy tak będzie? No cóż, wszyscy jesteśmy „nieoznaczeni”….
.
Jest to właściwie notka o tytule – Wniosek do prokuratora. Na pytanie: chciałbym nieprawidłowości z przetargu zgłosić do prokuratora, jako …. Obywatel. Ma Pan jakiś wzór lub zasady, jakie obowiązują?
Styl jak widać swawolny w owej korespondencji.
A oto odpowiedź. Warto nauczyć się jej na pamięć, gdyż mimo upływu lat posłowie nie zdążyli w tej sprawie zmienić prawa na swoją korzyść.
Może się przydać.
„Witam
Panie ….
Specjalnego wzoru nie ma, bo zawiadomienie o przestępstwie to w sumie nic skomplikowanego. ( Podkreślenie autora).
Najlepiej napisać je tak, żeby opis „sprawcy” w jak największym stopniu odpowiadał ustawowym znamionom przestępstwa. Czyli tak:
Trzeba zlokalizować przepis, pod który podpada dane zachowanie (np. art. 231 k.k.)
„Funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub niedopełniając obowiązków działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego”
2) Opisując przestępne działanie trzeba wykazać, że sprawca:
- jest funkcjonariuszem publicznym ( definicja funkcjonariusza znajduje się w art. 115 paragraf 13 k.k.)
- przekracza uprawnienia ( albo nie dopełnia jakiegoś obowiązku); trzeba napisać skąd takie uprawnienia do działania albo obowiązek wynika, i jaki sposób nastąpiło przekroczenie uprawnienia lub niedopełnienie obowiązku
- działanie na szkodę interesu publicznego (lub prywatnego): trzeba uzasadnić, dlaczego działanie sprawcy jest szkodliwe dla interesu publicznego (lub prywatnego); szkoda nie musi nastąpić, wystarczy, że jest realne zagrożenie jej wystąpienia.
W podobny sposób trzeba postąpić przy innych przestępstwach, więc zanim Pan napiszę to zawiadomienie to dobrze by było przejrzeć pod ty kątem przepisy k.k. W praktyce przydatne mogą być: art. 270 k.k., i inne z rozdziału dotyczącego przestępstw przeciwko mieniu (278-295 k.k., zwłaszcza oszustwo z art. 286 k.k., przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu (296-309 k.k. zwłaszcza: art. 305 k.k. – naruszenie interesów majątkowych właściciela mienia objętego przetargiem publicznym, art. 296 k.k., 296a – niegospodarność).
W przypadku tych przestępstw trzeba pisać zawiadomienie analogicznie, dokładnie każdy element przestępstwa (każde „znamię”) musi być odzwierciedlony w zachowaniu sprawcy. W art. 115 k.k. jest słowniczek gdzie sporo terminów prawnych jest zdefiniowanych, więc można tam zajrzeć.
W razie pytań proszę o maila.
Pozdrawiam….”
I to tyle. Proste? Teraz wystarczy „przespać” się z tematem, być może jutro będzie potrzebne.
Dlaczego podajemy ten „skrót prawniczy”? Jest dosyć istotny powód.
Każdy urząd zatrudnia za pieniądze podatników różnej maści radców czy prawników.
Wydawałoby się, że są zatrudniani w jednym celu. Prawidłowego funkcjonowania urzędu.
To jak sie okazuję potężna pomyłka. Realia pokazują, że owi nieszczęśni „prawnicy” w wielu przypadkach są wykorzystywani do własnych celów – czytaj prywatnych urzędników.
Ich praca polega zbyt często na specjalnej ochronie urzędników przed wścibskim okiem uczciwego obywatela. Szukania różnych kruczków prawnych, luk i interpretacji prawa na korzyść poszczególnych urzędników.
Do wielu z nich mamy pytanie: jak samopoczucie i co będzie, gdy przyjdzie czas i trzeba będzie spojrzeć na swoje życie? Czy będą mogli uczciwie i sumiennie powiedzieć – Tak, byłem człowiekiem przez duże „C”?
Bardzo wątpimy, aby wielu z ich dożyło takiego końca i szacunku płyty nagrobnej.
A co z naszym przyjacielem? Gdzieś zniknął w czeluściach warszawskich budynkach administracji państwowej. Ponoć jak fama głosi, chciałby zostać sędzią. Czy nim zostanie? Kilkuletnia znajomość z nim wskazuje, że uda mu się. Jakim będzie? Miejmy nadzieję, że nie zapomni spotkań, naszego wsparcia i znajdzie u wielu rodaków wielki szacunek i dozgonna wdzięczność.
Czy tak będzie? No cóż, wszyscy jesteśmy „nieoznaczeni”….
.
